Drie weken terug is het Maritiem Museum bevallen van een nieuwe Plons. De vierde alweer.
Geloof me, dat ging ons niet in de koude kleren zitten. De lat lag hoog want Professor Plons is al sinds 1992 hét succesnummer van ons museum. Voor veel jongvolwassenen uit de regio was de Professor, die inmiddels enkele keren van gedaante is veranderd, zelfs hun eerste kennismaking met de museumwereld. Daarmee bederven we wel een beetje de museummarkt, want als je met een Plons-attitude Boijmans bezoekt, kom je van een koude kermis thuis.
Hoe dan ook, na acht jaar was de derde Plons aan vervanging toe. En uiteraard moest de opvolger zijn voorganger op z’n minst evenaren. Niets werd aan het toeval overgelaten: we werkten samen met de PABO Hogeschool Rotterdam; lieten onze ontwerpen beoordelen door leerkrachten en kinderen van Daltonschool de Margriet; gingen in zee met Tinker, misschien wel de beste ontwerper van familietentoonstellingen in Nederland; en gaven onze ogen natuurlijk de kost bij de concurrentie.
Na anderhalf jaar voorbereiding was het op 14 juni zover: groep 3 en 6 van de Margrietschool mochten de nieuwe Plons komen testen. Een spannend moment. Deze kinderen kenden immers de oude versie en hadden wellicht last van de fantoompijnen die zich al tijdens de bouw aankondigden.
“Het ballenbad komt toch wel terug?”, hoorden we bezoekers regelmatig zeggen.
“Is het weer met van die karretjes met containers? Die vond ik altijd zo leuk!”, vertrouwde mijn neefje mij toe.
Laten dat nu net twee onderdelen zijn die in Plons 4 ontbreken. Die knoop hadden we een jaar geleden vol overtuiging doorgehakt, maar nu begonnen we toch wel een beetje te twijfelen. Zou de nieuwe Plons de oude Professor doen vergeten?
Het uur van de waarheid was aangebroken.
Meteen na binnenkomst stortten de kinderen van de Margrietschool zich vol enthousiasme op de tentoonstelling. Er werd gevist en gekookt op de Zuipschuit van Kapitein Kurk; de duikboot van Schurk Scheurbuik bleek al snel razendpopulair; de zeilboot van Sai-Ling maakte haar eerste imaginaire reizen; en buiten versleepten de kinderen onvermoeibaar tonnen, zakken en containers van het onderzoeksschip van Plons naar de andere schepen. En weer terug. En nogmaals.
“Meneer! Meneer!”, schreeuwde een jongetje me toe. Met een rooie, bezwete kop duwde hij containers over de rollerbaan naar ‘Stapelgek’, het containerschip: “Deze Plons is veel leuker dan de vorige!”
Pfew!
Missie geslaagd.
