“Ik wist niet dat een museum zo leuk kon zijn”, aldus een vijftienjarige VMBO-scholier na een bezoek aan Sex & The Sea. De jongen bofte dat ik er niet bij was toen hij zijn begeleider dit vertelde, want ik zou hem emotioneel hebben omhelsd. Een puber boeien is immers het hoogst haalbare voor een museumeducator. En dat met een arty tentoonstelling als Sex & The Sea.
Gelukkig
kennen de leerkrachten van het Scheepvaart en Transport College – want daar
kwam deze jongen vandaan – hun pappenheimers. Toen meester Huib in september de
voorvertoning van de onthullende film bij de expositie had bekeken, verzekerde
hij al: “Dit moeten onze jongens zien.
Dit is ook hun toekomst.”
Ik was blij
verrast door Huibs taxatie, maar bleef toch huiverig. Waren de pikant geïllustreerde
ontboezemingen van zeven zeelui, een zeevrouw, een barmeisje en een havenarts
niet al te expliciet voor tere kinderzieltjes? De tentoonstelling is niet voor
niets voor zestien jaar en ouder.
“Welnee”,
wist Huib: “Ze zien wel ergere dingen op internet.”
Dat vond
Dolle Dries ook: “Die jongens motten toch weten hoe het leven aan boord is.”
Dries is de
boezemvriend van Huib en speelt, dankzij zijn liederlijke zeemansverleden, een hoofdrol in de film.
Beide heren
zagen het dus zitten en dus meldde twee weken geleden een groep opgeschoten jongens
(meiden zijn schaars op het vmbo van het STC) zich in het museum om Sex &
The Sea tot zich te nemen. Dankzij de strakke begeleiding van Huib en
cultuurcoach Peter werd het bezoek een groot succes. De jongens keken geboeid
naar de film en moesten er ook geregeld om lachen. De waarheid is immers even
schokkend, ontroerend als humoristisch.
“Een prima
bezoek”, verzekerde ook Peter.
Vandaar dat
ik vorige week met gepast vertrouwen in gesprek ging met Femke van de SKVR (Stichting Kunst voor Rotterdammers).
Samen bedachten we bij Sex & The Sea een “literair” programma
voor derdeklassers uit het Voortgezet Onderwijs. De jongens en meiden bezoeken
de tentoonstelling en gaan vervolgens flessenpost schrijven aan hun fictieve, achtergebleven geliefde. Schrijfdocent Said
neemt de jongens onder zijn hoede en Ludette de meiden. De inkt zal ongetwijfeld
rijkelijk vloeien. Weliswaar is voor deze “gewone” scholieren het zeemansleven
verder van bed dan voor de jongens van het STC, maar seks, trouw en ontrouw
blijven natuurlijk tijdloze puberthema’s.
En dankzij Huib
durven we het aan.
