Vorige week had ik een tweede testklas voor de les Ranking History op bezoek. Dit keer groep 8 van Christelijke Basisschool Prinses Juliana. Een klas met louter allochtone kinderen die door een heel lieve juf subtiel onder controle werd gehouden.
Ook deze kids van Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse afkomst namen een duik in onze maritieme geschiedenis en kozen hun favoriete top drie uit de Maritieme Canon. En net als bij de eerste - overigens volledig witte - testklas kozen de kinderen massaal voor Michiel de Ruyter en schipper Bontekoe. De Gouden Eeuw spreekt kennelijk tot de verbeelding.
Aan het eind van de les mochten de kinderen hun keuze verdedigen. Dat deden ze met verve. Vooral Gohan (11), in Nederland geboren maar met Turkse ouders, maakte indruk:
“Ik heb op Michiel de Ruyter gestemd omdat hij de redder is van ons vaderland”, zei hij vol overtuiging. En vervolgens op serieuze toon: “Gelukkig heeft admiraal De Ruyter van de Engelsen en Fransen gewonnen, want anders… anders zou ik misschien niet eens geboren zijn!”
Natuurlijk, hier valt historisch heel wat op af te dingen, maar wie kan er nog cynisch zijn over onze multiculturele samenleving na zo’n hartverwarmend pleidooi van een jongetje met Turkse roots voor een oer-Hollandsche held?
