Op zoek naar Jan

Dit blogje schrijf ik vanochtend thuis aan de eettafel. Ik ben in afwachting van een ietwat schimmige afspraak waardoor het geen zin heeft om me eerst bij het museum te melden. Shaula, mijn collega van marketing, en ik hebben namelijk een rendez-vous met Jan aan de Mathenesserdijk in Rotterdam Delfshaven. Met twee Jannen welteverstaan. Jan 1 wordt ons "op straat" geïntroduceerd door Raphaël van B-creative. Jan 2 hebben we zelf gecast en werkt in de Theaterfabriek aldaar. Ik vrees dat we een beetje Arisch type zoeken. Jan moet namelijk een archetypische Hollander zijn: sympathieke uitstraling, blauwe ogen, blond haar, dat soort cliché's. Hij wordt samen met Yin - een Chinese "actrice" die we al gevonden hebben - het gezicht van onze komende China-tentoonstelling:

Yin en Jan, China en Nederland door scheepvaart verbonden

Yin en Jan moeten wel wat kunnen. Ze moeten fotogeniek zijn, rond de dertig, sympathiek ogen, een beetje kunnen acteren en ze moeten een mooie stem hebben om teksten in te spreken. Vreemd genoeg hadden we Yin vrij snel gevonden, maar een overtuigende Jan is nog niet boven... eh... jan. Aangezien we komende week het campagnebeeld willen bepalen, is haast echter geboden en omdat alle Jannen er ook nog een echt leven met verplichtingen op na houden, beland je al snel op onverwachte rare plekken om kennis te maken. Vandaar. Dat u niet denkt dat we er een janboel van maken.

Chinezen over Nederlanders en vice versa

Donderdag en vrijdag maakten we met B-Creative filmopnames voor de China-tentoonstelling. Negen mensen die op een of andere manier iets met China van doen hebben, werden vereeuwigd. Denk daarbij aan Nederlanders die in China werken, studeren of wonen, maar ook aan Chinezen die datzelfde in Nederland doen. Het resultaat: een bonte stoet aan oudere en jongere mensen, heren en dames, kinderen en volwassenen, meestal met een maritieme achtergrond, maar soms ook zonder. Uiteindelijk willen we zo twaalf mensen vastleggen in een kort interview waarbij telkens dezelfde vragen worden gesteld:

Wat doet u in China of Nederland?
Wat was uw eerste indruk van het land?
Welke eigenschappen bewondert u en welke staan u tegen?
Wat heeft u van de cultuur overgenomen?

Uiteraard vroegen we meer en gaan de interviews dieper, maar hoofddoel is toch vooral om ons publiek twaalf interviews te tonen die goed met elkaar te vergelijken zijn. De oogst is tot nog toe bijzonder geslaagd. Ik citeer een paar opvallende uitspraken:

“Chinezen zijn creatief in het grijpen van kansen, maar niet in het bedenken van producten.”
“Nederlanders zijn lomp en direct.”
“Chinezen zijn bescheiden en zeggen ook ‘ja’ als ze ‘nee’ bedoelen.”
“China is dynamic, the Netherlands are more tranquil and mature.”
“Een Nederlandse stagiaire wordt niet geacht haar Chinese baas direct aan te spreken.”
“Het is bijna onmogelijk om voet aan de grond te krijgen in China.”
“We hebben niets van China te vrezen.”

Uiteraard verklap ik nog niet wie wat gezegd heeft, maar het belooft een mooi geheel te worden. Jammer alleen dat het prachtige winterweer het opnameschema in de war stuurde. Meneer Luxemburg, een 93-jarige heer die in de jaren twintig en dertig in China opgroeide, durfde de reis van Bussum naar Rotterdam niet aan. Als je het pak sneeuw op de foto ziet, snap je wel waarom. Hopelijk mogen we hem binnenkort alsnog aan de tand voelen.