donderdag 1 juli 2010

Natte oksels


Deze week hadden we 150 kleuters uit Barendrecht over de vloer. Een mooi moment om de nieuwe les Sjaak de Scheepshond uit te testen. Sjaak is namelijk erg eenzaam en zou heel graag een vriendje hebben om mee te spelen. Althans, dat spelden we kleuters op de mouw.

Het principe van de les is simpel. In de tentoonstelling Geen Zee te Hoog zijn allerlei dieren te zien op schilderijen, in boeken, op posters en in vitrines. Nooit als hoofdrolspeler, maar altijd als ornament, franje, bijzaak. Ook op het tussendek van marineschip de Buffel vind je dieren: een kaketoe in de matrozenhut, een kat bij de commandant, een rubber eendje naast zijn bad, enzovoort. Kortom, genoeg maritieme fauna voor een spannende speurtocht; kinderen uit groep 1 tot en met 4 mogen op zoek naar vriendjes voor Sjaak.

Nou, dat laten kleuters zich geen twee keer zeggen.

Vol enthousiasme ging het grut aan de slag. En geloof me: kleuters kijken stukken beter dan een (mannelijke) educator. Al binnen vijf minuten wisten de piepjonge proefkonijnen mij te wijzen op dieren die ik zelf nog niet eens ontdekt had.

“Meester, meester, ik heb een hondje gevonden.”

Inderdaad, op een schilderij over de trekvaart staat een minuscuul hondje van een centimeter (!) hoog afgebeeld. Wat een enthousiasme! Alleen die vragen hé! Vragen van kleuters zijn onnavolgbaar:

“Ben jij het baasje van Sjaak?”

Wijzend op het water in de Leuvehaven: “Is dat water echt?”

“Meester, waarom heeft u van die natte plekken onder uw oksels.”

Nee, dat gaat wel lukken, die nieuwe les over Sjaak.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten