Momenteel lees ik een biografie over Hadrianus, geschreven door Anthony Everitt. Deze Britse historicus slaagt erin om een Romeinse keizer, die toch al een kleine 1873 jaar dood is, overtuigend tot leven te wekken. Vooral zijn lenig geschreven conclusies vind ik mooi. Als hij vertelt hoe de agora – het beroemde openbare plein – van Athene dankzij de bouwwoede van de Romeinse bezetter, wordt volgeplempt met een enorm concertgebouw, omschrijft hij dit als:
“Het was een elegant staaltje van als gulheid vermomde arrogantie.”
Prachtig toch? Everitt bewijst dat je ook non-fictie literair kunt verpakken.
Zo ambitieus hoeft mijn schrijfwerk voor het Maritiem Museum natuurlijk niet te zijn, maar wel ben ik mij altijd bewust van de leesbaarheid van mijn teksten; in de eerste plaats om plezierig leesvoer voor de verschillende doelgroepen te bereiden, maar vooral ook om de boodschap helder te formuleren. Dat laatste gaat makkelijk mis, zelfs bij eenvoudige berichten. Bijgevoegde foto uit een restaurant is daar een amusant voorbeeld van. We weten allemaal wat er bedoeld wordt, maar strikt genomen wordt de wijnliefhebber hier non-alcoholisch afgescheept.
Zo’n verschrijving had mij natuurlijk ook kunnen overkomen en dus is het goed dat ik, samen met enkele andere collega’s, binnenkort op schrijfcursus ga. Dat houdt de geest fris en de pen scherp. Wie weet kom ik zo nog eens in de buurt van Everitts souplesse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten