Communiceren met vrouwelijke collega's

Wetenschappers zijn steeds beter in staat de menselijke hersens te doorgronden en wat blijkt: mannen steken heel anders in elkaar dan vrouwen. Nieuwe inzichten reduceren de moderne man tot een door seks geobsedeerde zielepoot. Vrouwen daarentegen gebruiken beide hersenhelften, kunnen daardoor multitasken en zijn veel beter in staat om te communiceren. Gelukkig zijn er voor mannen ook lichtpuntjes. Wij kunnen weer heel aardig inparkeren en de kofferbak vullen met vakantiebagage (die door vrouwen voor ons is uitgezocht).
Niet gek dus dat vrouwen in de moderne maatschappij steeds vaker de touwtjes in handen nemen. Vroeger waren de meeste beroepen fysiek, en waren mannen in het voordeel, tegenwoordig moet je vooral kunnen communiceren en zijn vrouwen heer en meester.
Dat ondervond ik laatst tijdens een vergadering over de nieuwe Professor Plons tentoonstelling, waarbij ik de enige man tussen zeven vrouwen was: drie projectleiders, de gehele marketingafdeling en het hoofd publieksservice.
Zeven exemplaren van het meer assertieve soort dus.
In de communicatieve draaikolk die ontstond kon ik maar nauwelijks het hoofd boven water houden. Het kwam er geloof ik op neer dat de ene helft van de dames grootse verwachtingen had van de commerciële potentie van Plons en de andere helft iets minder.
Of zo.
En ik zat er tussenin. Zowel fysiek als qua opinie. Af en toe probeerde ik iets bij te dragen aan de discussie, maar die had inmiddels zo’n dynamiek gekregen dat ik nauwelijks aan bod kwam.
“Eh.. ik vind…”
“Maar ik denk…”
“We kunnen ook…”
Anderhalf uur later waren we eruit, al was me niet duidelijk uit wat precies (bij mannen moet een afgeronde discussie altijd even indalen). Was mijn bijdrage überhaupt opgemerkt, vroeg ik mij vertwijfeld af. Toch wel. Een week later kreeg ik van Liesbeth, ons hoofd Marketing Communcatie, het kartonnen bordje dat hierboven staat afgebeeld.
Heel attent.
Ook op empathisch gebied zijn vrouwen superieur.