Op zoek naar een volkswijk

“De Beverwaard is wel moeilijk hoor…”
“Misschien, maar wij hebben daar gewerkt met de eigenaar van een snackbar. Die man is voor allerlei leuke projecten te porren.”
“Ik zou toch kiezen voor Ommoord. Die wijk ligt immers ook in het oosten. We hebben dan een hippe straat in het Oude Westen, de Dordtselaan op Zuid – ook een uitdaging – en in het noorden die winkelstraat in Hillegersberg.”
“Wel? Daar past de Beverwaard toch prima tussen?”
“Vind ik ook; dan hebben we meteen twee wijken op Zuid.”
“Leuk, maar de Dordtselaan ligt ook in een volkswijk… Ik vind dat de wijken wel moeten verschillen.”
“En dan kies jij voor Ommoord? Dat lijkt toch juist weer veel op Hillegersberg?!”
“Vind je?”

Deze merkwaardige discussie ontstond eind vorig jaar toen medewerkers van vijf Rotterdamse musea de koppen bij elkaar staken om een gezamenlijk project in gang te zetten: de Museumstraat.
In het kader van dit project willen het Maritiem Museum, het Nederlands Fotomuseum, Museum Rotterdam, het Chabot Museum en het Nationaal Onderwijs Museum in april twee weekenden Rotterdam in trekken. Elke dag naar een andere straat in een andere wijk. Daar zijn we dan thuis te gast bij gewone Rotterdammers en in die verrassende ambiance tonen we een kunstwerk of een boeiend object, doen we een workshop, een uitvoering, verzin het maar.
Rotterdamse musea in uw eigen woonkamer dus eigenlijk.
Voor zover wij weten, gebeurt dit voor het eerst en is hier sprake van een origineel Rotterdams initiatief.
Een plezierig project om aan te werken. Het samenspel tussen de vijf musea en de cultuurscouts, die ons wegwijs maken in de wijken, verloopt overigens gesmeerd, maar mocht u bepaalde high-tech-verwachtingen hebben bij dit soort creatieve projecten door gerenommeerde instellingen, dan moet ik u teleurstellen. Zo werden de benodigde wijken domweg gekozen op basis van ervaring, fingerspitzengefühl en intuïtie (vooral vrouwelijke). En dat alles gezellig op zolder in het Schielandhuis, met behulp van een oude kaart van Rotterdam, een metalen stang en wat melkcupjes. Waarbij de cupjes de potentiële wijkprojecten markeren en de stang de scheidslijn tussen oost en west.
En we kwamen er nog uit ook.

“Dus wat doen we nou?”
“Gewoon, de Beverwaard!”
“Precies. Als we te weinig bewoners bereid vinden om hun huis open te stellen, kunnen we altijd nog uitwijken naar Ommoord.”
“OK, de Beverwaard dus…”