Vier blogs geleden kwam ik uit de kast. Ik bekende – tot ontsteltenis van sommige collega’s – dat ik een hekel heb aan van die vitrines gevuld met alledaagse objecten die de hedendaagse invloed van het onderwerp van een tentoonstelling illustreren. Of althans, die dat pretenderen.
“Als je maar gelukkig bent”, reageerde een collega begripvol.
“We hebben het altijd al geweten”, zei een ander.
In de komende – overigens prachtige – tentoonstelling “Echte piraten” is het weer zover. Ik mag me wederom ergeren. Dit keer aan vitrines gevuld met “Kuifje en de Schat van Scharlaken Rackham”, een piratenschip van playmobiel, dvd’s van “Pirates of the Caribean” en meer piratenprullaria uit eigen huis en tuin.
Diezelfde vitrines waren er de oorzaak van dat ik op een vrijdagmiddag twee vrolijke jongetjes aantrof in mijn kantoor. Het waren Ries en Jonat, de zoontjes van collega-educator Hanneke, die zich met de piratententoonstelling bezig houdt.
De jongens bivakkeerden tussen een onoverzichtelijke zee van legoblokjes.
“We mogen van mama dit piratenschip in elkaar zetten", verklaarde Ries.
Trots wees Jonat op het plaatje op de doos. Het zag er spannend uit.
De jongens hadden het duidelijk naar hun zin. In opperste concentratie speurden ze naar dat ene blokje dat ze net nodig hadden, ondertussen vrolijk keuvelend over school. Zo nu en dan vloekte Ries als een echte piraat en deed Jonat verdienstelijk het geluid van een kanonsschot na.
Best gezellig.
Het piratenschip bleek echter dusdanig complex dat de jongens na drie uur nog niet uitgebouwd waren. Ik was benieuwd hoe Hanneke dit op ging lossen en meende zelfs dat ze me af en toe een veelbetekenende blik toewierp. Zou ze willen dat ik verder ging bouwen? Verleidelijk en stiekem ook wel leuk, maar ik veinsde onbegrip, want ik had het erg druk met de nieuwe Professor Plons. Hanneke was echter niet voor een gat te vangen en wist uiteindelijk een van onze gastheren op de Buffel zo gek te krijgen het piratenschip af te bouwen. Met veel plezier kennelijk:
“Als je nog ’s zo’n leuk klusje hebt, hou ik me aanbevolen.”
De charmeur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten