vrijdag 15 januari 2010

China in een meisjeskamer


In 2011 pakken we uit! Dan staat ons museum in het teken van China. Met een ambitieuze tentoonstelling belichten we de relatie tussen Rotterdam en Sjanghai.

China dus. Een lekker breed onderwerp.

Het projectteam is aan de slag gegaan en - ietwat formeel - hebben we deze week de centrale boodschap geformuleerd: het effect van globalisering op ons dagelijks leven, geïllustreerd door de steden Rotterdam en Sjanghai. Ik verdiep me ondertussen in de doelgroepen die we met zo’n tentoonstelling educatief kunnen bedienen.

China is in de afgelopen vijftig jaar onderdeel geworden van ons dagelijks leven. Praktisch de gehele inboedel van een gemiddelde Nederlandse woonkamer is ooit uit China aan komen varen. Raakvlakken met een breed publiek zijn dus snel gevonden, maar zou China ook een rol spelen in een kinderleven?
Ik besluit de proef op de som te nemen. Dochter Loes (9) heeft buiten winterpret en ik waag mijn leven in de roze chaos die haar kamer schijnt te zijn. Hoeveel van haar – schier ontelbare – spulletjes, komen uit China? Behoedzaam beweeg ik me rond tussen een diaspora aan speelgoedpaardjes, rondslingerend roze ondergoed, hoogbenige barbies en een contingent knuffels. Een steekproef levert het bewijs. Plastic diertjes? Made in China. Legpuzzles? Printed in China. CD-speler? China. Knuffelhond? China. Spaans jurkje? China.

Alleen het houten poppenhuis is uitzondering op de regel. Dat komt uit Schiedam, huisvlijt van oom Ton. Maar voor de rest: China! China! China! Ook kinderen hebben we duidelijk iets te bieden met een China-tentoonstelling.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten