De Chinese gemeenschap blijft me verbazen.
Afgelopen zaterdag bezocht ik dé Chinese School in Rotterdam. Bij de komende China-tentoonstelling willen we een bijpassende les voor groep 7 en 8 namelijk inleiden met een korte introductiefilm. De les gaat vooral over “wereldburgerschap” (het verdiepen in elkaars cultuur en gewoontes zodat je meer begrip voor elkaar krijgt en beter kunt samenwerken) en om zo’n onderwerp voor een kind van elf begrijpelijk te maken, is het natuurlijk leuk om een leeftijdgenootje te volgen die met het ene been in de Nederlandse en het andere in Chinese cultuur staat.
Ik was dus op zoek naar een Chinees voorbeeldkind.
“Dan moet u misschien bij de Chinese school in Rotterdam filmen.”, aldus mevrouw Lai van restaurant Happy Palace, waar ik onlangs met collega Pieter dineerde.
Mevrouw Lai bracht me in contact met haar nichtje, Sanny Kleijne-To, de penningmeester van de Chinese school en geheel volgens Chinees gebruik arrangeerden we een kennismakingsgesprek; eerst vertrouwen, dan zaken. Dat gebeurde uiteraard op dé Chinese School zelf.
Ik viel van de ene verbazing in de andere. Elke zaterdag komen ruim 350 (!) Chinese kinderen naar het gebouw van het Albeda-College aan de Baljuwstraat waar de Chinese school een tiental lokalen heeft gehuurd. Daar krijgen ze - net als doordeweeks - les in de groepen 1 tot en met 8.
Terwijl in de centrale hal enkele kinderen hun Kung Fu kunsten bijspijkerden, zag ik om 11:00 uur een stroom vrolijke leerlingen de Chinese school binnen komen.
Zes dagen school per week en toch een goed humeur!
“En de leerkrachten? Waar vind jullie die?”, vroeg ik Sanny.
“Dat zijn allemaal vrijwilligers.”, vertelde ze.
“En het hoofd van de school, en het bestuur?”
“Ook allemaal vrijwilligers.”
Op zich al indrukwekkend: een complete school gerund door vrijwilligers, maar als klap op de vuurpijl bleek dé Chinese School helemaal niet te bestaan. Alleen in Rotterdam zijn er namelijk al vier!
“Onze school is een openbare Chinese school, maar er zijn nog drie andere, waaronder een Katholieke…”, vertelde Sanny trots.
En wij maar denken dat Nederlanders strak georganiseerd zijn…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten