Toen ik Jeroen enkele maanden terug een lezing hoorde geven, viel het kwartje: Dat is ‘m! De juiste, beschaafde dictie. Een gewichtig vocabulaire. Precies een gentleman anno 1912! Ons Hoofd Collecties leek me een prima stand-in voor jonkheer George Reuchlin, de enige Nederlandse eerste-klaspassagier aan boord van de Titanic.
Dus deed ik Jeroen een verzoek. Of hij bereid was om voor een kort hoorspel de stem van Reuchlin in te spreken. Dit alles voor een minuutje audio waarin we de tragische directeur van de Holland-Amerika Lijn zichzelf aan de bezoekers van de Titanic-tentoonstelling voor laten stellen.
Dat wilde Jeroen wel.
Dus fietsten we op een druilerige dinsdagavond, na een vluchtig sateetje, richting een met eierdozen beklede huisstudio aan de Goudsesingel. Jeroen had in de dagen ervoor intensief op zijn tekst geoefend:
“Kom verder, kom verder… Vind je mijn hut niet prachtig? Wat een ruimte! Ik schreef het al aan mijn zoontje Henri: ‘De kamers op dit schip zijn drie keer zo groot als de salon bij ons thuis!”
Dat soort proza.
Een Hoofd Collecties speelt echter niet elke dag voor chique drenkeling. Begrijpelijk dus dat hij wat zenuwachtig was. Ín het piepkleine studiootje wachtten we gespannen Jeroens beurt af. Eerst was Pim van Alten aan de beurt, een professionele stemacteur die nog net binnen ons budget en de studio paste. Hij sprak de tekst in van Hennie Bolhuis, de Nederlandse kok aan boord van de Titanic. En hoe? Pim kwam binnen, deed zijn jas uit, schoof achter de microfoon en begon meteen zijn tekst te orakelen. Foutloos. Heel intimiderend.
Nu was het Jeroens beurt.
“Kom verder, kom verder…” ging hij aarzelend van start.
“Iets meer emotie graag”, reageerde Tom Nestelaar, de geluidsman.
Jeroen probeerde het opnieuw.
“Beter, maar nu rustiger spreken?”, zei Tom.
En nog eens.
“Ja, bijna, alleen die eerste passage kan beter.”
Jeroen liet zich gelukkig niet uit het veld slaan en sprak de tekst zonder morren verschillende keren in; weliswaar niet zo professioneel als de stemacteur, maar toch verdienstelijk. Later kwam alles goed. Tom plakte en knipte de beste fragmenten handig tot een bruikbaar geheel. Zo werd jonkheer George Reuchlin die avond langzaam maar zeker weer tot leven gewekt. Jeroen bleek inderdaad een prima stand-in. Beluister het hoorspel zelf maar eens in de tentoonstelling.
Nederlanders op de Titanic is tot 17 juni 2012 te bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten