Vandaag opent Fashion Ahoy! Voor ons een heel vernieuwende tentoonstelling. Hij gaat over de invloed van maritieme kleding – en dan vooral die van de matroos en de marineofficier – op het werk van wereldberoemde couturiers. Stiekem ben ik blij dat collega Hanneke als educator aan deze expositie is verbonden, want ik heb weinig met haute couture. Namen als Jean-Charles de Castelbajac, Lanvin en Sonia Rykiel zeggen me niets en hun werk brengt me niet in vervoering. Hanneke weet daar gelukkig wel raad mee en heeft een doorwrocht educatief programma in elkaar getimmerd. Mijn bijdrage aan het lesmateriaal beperkt zich tot het seksistische advies om toch vooral tatoeages met rondborstige vrouwen toe te voegen. Dit uit mededogen met de, toevallig via het CKV-onderwijs, in de expositie belande jongens.
Niettemin is Fashin Ahoy! een prachtige tentoonstelling geworden, eentje waarmee we waarschijnlijk een geheel nieuwe doelgroep zullen aantrekken. Dat ‘Fashion’ een ander soort tentoonstelling wordt, was al te merken toen de expositie werd ingericht. Normaal is de ‘vloer’ tijdens de opbouw het exclusieve territorium van de robuuste heren van onze Technische Dienst, maar dit keer moesten ze hun werkterrein delen met fijnbesnaarde aankleeddames en een fragiele homofiele vormgever. Ook het ontwerp voor de tentoonstelling is tamelijk feminien: een bont tapijt met kringelmotief, witte vitrage, subtiele aanlichting… heel sierlijk allemaal en een groot contrast met de voorgaande tentoonstelling, Beesten Aan Boord, die meer paste in de categorie ‘van dik hout, zaagt men planken.’
“Dat is zeker wel wennen voor jullie? Werken aan zo’n subtiel vormgegeven tentoonstelling”, vroeg ik tijdens de pauze belangstellend aan Peter, een van onze technische voormannen.
“Wat!!! Alsof we anders nooit subtiel werken!”, reageerde collega-technicus Leo gebeten.
Toch een tamelijk vrouwelijke reactie voor een stoere techneut. De invloed van Fashion Ahoy! reikt verder dan je denkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten